Dat een magnifiek maar stokoud blok nog altijd diepe indruk kan maken, bewijst de tweecilinder-tweetakt die Silk tussen 1975 en 1979 in de 700S gebruikt. Het blok is gebaseerd op dat van Scott, dat hem in oervorm al in 1908 toepaste. Helaas was Silk hetzelfde lot beschoren als de rest van de Britse motorfiets-industrie, maar aan het blok lag het niet. En toch ook wel weer.
De 700S is het geesteskind van George Silk. Hij was eerder verantwoordelijk voor de bouw van de laatste motorfietsen van Scott, een bedrijf dat teruggaat tot de pioniersdagen van het motorrijden. Silk komt uit een bevlogen motorfamilie. Het is dus geen verrassing dat hij al als kind zijn vingers vet sleutelde aan motorfietsmotoren. Als Silk van school komt, gaat hij in de leer bij Derby-dealer en Scott enthousiasteling Tom Ward. Later studeert hij door en kwalificeert hij zich als ingenieur. In een verbouwde stal aan de achterkant van Tom Wards huis begint Silk – samen met zijn compagnon Maurice Patey – met het reviseren van oude motorfietsen. Hier bouwen ze in 1971 de eerste Scott Special met Spondon frame voor clubracer Stuart Hicken. Die doet in 1972 met de machine mee aan de Manx Grand Prix. Deze combinatie van motor en frame vormt de basis voor de 700S die het jaar daarop verschijnt en de eerste is die als Silk wordt bestempeld. De motorfiets maakt zijn debuut op de Racing and Sporting Show. In dat stadium is het niet veel meer dan een Manx Grand Prix-racer met een gereviseerd 600cc-Scott-motorblok dat is uitgeboord tot 650 cc en gekoppeld aan een Velocette-vierversnellingsbak.
Later groeit die basis dus uit tot de 700S, maar hoe ging dat precies? Je leest de hele reportage over de Silk 700S in Het Motorrijwiel 192. Nog geen abonnee? Klik dan hier.