We gaan op pad met een van de laatst gebouwde Simsons Schwalbe uit 1986. Deze tweewieler verovert moeiteloos alle harten van mannen en vrouwen op twee wielen. Deze vogel charmeert iedereen en verbreedt ieders horizon.
De wind kietelt mijn gezicht. Felle zonnestralen banen zich gefilterd een weg door een fluweelgroen bladerdek en plagen het netvlies met een glinsterend samenspel van licht en schaduw. Onder me knettert een 50cc-tweetaktmotor het hoogste lied. Met een Schwalbe rijden betekent anders rijden, dingen anders ervaren. Meer rijplezier per pk is nauwelijks denkbaar. Ik rijd de Simson Schwalbe in en rond de Duitse stad Suhl, daar waar deze Simson tot en met 1986 van de productielijnen rolde. Het sieraad onder mijn billen komt ook daadwerkelijk uit dat laatste productiejaar. Na 22 jaar en ruim 1,1 miljoen geproduceerde exemplaren kwam het einde toch nog vrij onverwacht. In 2012 werd dit specifieke exemplaar uitgebreid gerestaureerd. Als ik de motor in de showroom van de voormalige Simson-fabriek voor het eerst zie, lonkt die al onweerstaanbaar naar me. De Schwalbe grijpt me direct naar de strot, maar het is wel liefde op het tweede gezicht.
Maar waarom is het dan liefde op het tweede gezicht? Wat is het verhaal van de Simson Schwalbe, en hoe rijdt de oude scooter anno 2024? Je leest het in de reportage in Het Motorrijwiel 191! Nog geen abonnee, maar wel interesse? Klik dan hier.