De naam Wout Meppelink is al decennialang een grote naam in de motorwereld. Maar na veertig jaar gaat de fotograaf, schrijver, moppentapper, hoofdredacteur en uitgever met pensioen, samen met zijn geliefde magazine Bromfiets.
Maar zijn fotocarrière begon heel ergens anders: namelijk bij het fotograferen van het koninklijk huis. Rond 1980 maakte hij de overstap naar de motorwereld en ging hij aan de slag bij weekblad Motor. Daar kwamen de hobby en het werk samen. Meppelink was altijd al gek van motoren en kocht ‘het blaadje’ waar hij plots werkte altijd al zelf. Toch was het werk geen liefde op het eerste gezicht. Bij Benelux Press werd hij voor een reportage met een duidelijke instructie weggestuurd. “Als een artiest in scheiding lag, maakte je een foto van een zielig hoopje mens dat duidelijk alleen was. Bij de motoren zeiden ze: ‘Daar staat-ie’. Ik wilde nog wel eens een fotomodel van straat pikken. Dat deed niemand toen, dat was nog braakliggend terrein.” Meppelink werd ook sportfotograaf. Samen met redacteur Hans van Loozenoord bezocht hij veertien jaar lang alle GP’s. Alles was nieuw en fantastisch. Daarom begreep Meppelink er niets van toen hij ooit twee oude Britse coryfeeën bij het ontbijt hoorde zeuren over het reporterbestaan. “Niets deugde meer, volgens die mannen. Toen heb ik tegen Van Loozenoord gezegd: ‘Als ik zo word, tik me dan even op mijn schouder.’ Dat tikje was overbodig. Na veertien tropenjaren wist ik zelf ook wel dat ik het had gezien.”
Meppelink blijft wel bij de motoren en begint voor zichzelf. Wat voor mooie plaatjes hij in die jaren schoot lees – en zie – je natuurlijk in Het Motorrijwiel 187! Een abonnement afsluiten? Dat kan, klik dan even hier.