Het Motorrijwiel 189

78 82 60 42 34 90 10 RIJ-INDRUK BMW R68 – Zündapp KS601 18 REPORTAGE Jan Maats Ducati TTF1 24 UIT DE PIONIERSTIJD FN viercilinder 498cc 1910 28 REPORTAGE Rob Bron (1) 34 STUDIO MV Agusta 98 42 REPORTAGE Geschiedenis Norton Manx (deel 2) 50 REPORTAGE Sparta 250 Victoria K26 1953 54 REPORTAGE Enige Japanse winnaar op Man 58 REPORTAGE Last Ride Springer 60 REPORTAGE Mark Reul en zijn bijzondere classic-enduro’s 66 REPORTAGE Motormuseum Bassella 78 REPORTAGE Yamaha DT400/Côte-Côte 82 REPORTAGE Itom Astor Competizione 50cc 1962 86 BROMMERS KIEK'N Ger Dijkstra en zijn Union Sport-O-Matic 90 REPORTAGE Honda VRX400 Roadster Brommers kiek’n Zonder ook maar iemand van de lezers persoonlijk te kennen, durf ik met een gerust hart iets over hen te beweren. Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid denk ik te weten hoe de hobby van 99 procent van de lezers van Het MotorRijwiel begon. In het begin was er de step. Die werd als vanzelf opgevolgd door een fiets waarop een stukje karton tussen de spaken voor het nodige ‘mechanische’ geluid en een immense snelheidsbeleving zorgde bij de wedstrijdjes tegen vriendjes. Misschien dat jochies verderop in de straat zich wielrenner in de dop voelden, maar met onze knieën naar buiten gestoken in de bochten waren wij de Grand Prix-sterren van de toekomst. In onze wereld mocht Joop Zoetemelk de schoenen van mannen als Boet, Jack enWil niet eens poetsen.Vanaf dertien à veertien jaar werd de fiets zeuren. De brommer riep luider en luider. Die paar stiekeme blokjes om op de brommer van een ouder vriendje voedden die lokroep alleen maar meer. Natuurlijk was er af en toe een afgeragd Mobyletje waarop je op een veldje croste, maar uit angst voor de politie liet je het wel uit je hoofd om de openbare weg op te gaan. Toen op je zestiende de brommerdroom eindelijk uitkwam, klopte de volgende droom veel sneller en luider dan verwacht op de deur: de motorfiets. Die zo lang gekoesterde bromfiets was plotseling alleen maar een lullig opstapje naar het echte werk. En weer kon je vol ongeduld plaatsnemen op het vermaledijde wachtbankje. De dag dat je dat verliet om op het gemeentehuis een proefrijbewijs aan te vragen, is de dag dat jouw levenslange hobby werd geboren. Herkenbaar? Voor mij ook. Op één ding na; tussen mijn zestiende en achttiende ploeterde ik wel een beetje door het zand op een Yamaha DT125, maar een brommer had ik in die periode niet. Het geld dat ik bij een bollenboer verdiende, was al lang op voordat het op de Zilvervloot-rekening terecht kwam. Eerlijk is eerlijk: fietsen vond ik ook zo erg niet. Dat temperde dezelfde brommerdroom die bij andere jongens zo vurig brandde. Ook zonder brommerfase bleek de motor een bestendige hobby. Vreemd genoeg vind ik bromfietsen de laatste jaren steeds leuker. Hoe kan zoiets zonder nostalgische gevoelens? De aantrekkingskracht moet van de ranke, sierlijke en innemende tweewielertjes zelf komen. Daarom ben ik ook zo blij met de nieuwe rubriek Brommers kiek’n (pagina 86), waarin we de kleine meesterwerkjes samen met hun eigenaar en al hun gezamenlijke avonturen portretteren.Wil je zelf ook een keer voor onze camera staan? Stuur dan een e-mail naar de redactie en dan nodigen we je uit. Ad van de Wiel 5 INHOUD