HMR187

78 68 60 84 10 RIJ-INDRUK Nova-JAP 500 SV 16 INTERVIEW Wout Meppelink 22 REPORTAGE Sparta Motorclub dertig jaar 28 STUDIO BMW R16 34 REPORTAGE Ossa E73 SDR 38 EVENEMENT Klassieke Legermotoren Club Nederland 44 REPORTAGE Uit de pionierstijd: Ariel 1904 48 REPORTAGE Egli-Vincent 54 REPORTAGE Vijftig jaar speedway België 59 REPORTAGE Mopfest Endurance Race 60 REPORTAGE Moto Guzzi Ambassador 68 REPORTAGE Driecilindertreffen 78 REPORTAGE Wanderer 616 en Indian Scout 600 82 REPORTAGE Polijsten als een professional 84 REPORTAGE Eerste GP-zege Yamaha 1963 90 RIJ-INDRUK Suzuki GS1000S 44 Je eerste vlam Heb je ooit de sensatie meegemaakt plotseling oog in oog te staan met je eerste motorfiets? Wat ging er door je heen? Puur geluk, melancholie of werd je overvallen door de onvermijdelijke gedachte dat je die nooit weg had moeten doen? Het is een pijnlijke constatering, maar ondertussen ben ik zo oud dat mijn eerste motorfiets op klassiekershows schittert. Misschien dat andere bewonderaars van de prachtige collectie Yamaha’s op de Clubdag van de KJMV (aanrader voor 2024; het thema is dan 75 jaar Honda) pardoes langs mijn eerste motorfiets liepen. Het was ook niet de grootste of meest exotische motorfiets van het evenement, maar wél mijn eerste motorfiets. Plotseling stond ik oog in oog met mijn Yamaha DT-1, een 250cc-tweetakt-scrambler uit 1968. Wat er door me heen ging? Geen melancholie of geluk, moet ik bekennen. De overheersende emotie was schaamte. Als dertienjarige kreeg ik de motorfiets namelijk cadeau van mijn motorgekke vader. Hij kocht de Yamaha voor mij bij zijn oude maatje Frits Boshuijer in Delft. Vanwaar die schaamte? Omdat dit verwende nest er in eerste instantie helemaal niet blij mee was. Een Montesa wilde ik hebben, een Cota 247 was oké, maar liever nog een Cota 348. Een echte trialmotorfiets moest het zijn, geen half-om-half-scrambler. Natuurlijk werd ik later alsnog vriendjes met de DT-1, maar op elk moment van onze relatie had ik hem genadeloos ingeruild voor een Montesa. Hoe anders zou het nu zijn. Ik zou de Yamaha doodknuffelen, maar tegelijk doen waarvoor hij gemaakt is: licht offroadwerk. Of zoals Frits Boshuijer altijd in sappig Zuid-Hollands zei: ‘offroetsen’.Waarom de DT-1 er toch niet komt? Heb je even? Omdat het spaarzame exemplaar dat te koop is meestal in de Verenigde Staten staat, omdat de verkopers pittige prijzen hanteren, de stalling nu al vol is en omdat onderdelen lastig te krijgen zijn. Een paar weken geleden had ik deze lijst met argumenten nog aangevuld met: ‘omdat ik niet zoveel met tweetakten heb.’ Op die onzinnige gedachte ben ik teruggekomen dankzij de Sparta Motorclub. De Spartanen nodigden me uit voor het dertigjarig jubileum van de club (pagina 22). De traktatie was geweldig: geen gebakje, maar een ritje op een Sparta-250cc.Wat een geweldige ervaring! Wat biedt zeventig jaar oud vaderlands trots veel plezier. Mijn hele lijstje tegenargumenten is wel in één keer om zeep: Sparta’s staan om de hoek, zijn betaalbaar en er zijn volop onderdelen beschikbaar. Blijft alleen de volle stalling overeind. En juist die zou ik ‘vergeten’ als er een DT-1 op mijn pad zou komen. Zo’n eerste liefde blijft toch uniek. Ad van de Wiel 5 INHOUD