Het Motorrijwiel 186

46 78 54 84 10 RIJ-INDRUK Horex Regina Evo – Horex Regina 350 – BMW R25/3 20 REPORTAGE Classic GP Assen 22 INTERVIEW André Gebben 28 REPORTAGE Yamaha DT360RT1 36 REPORTAGE Triumph Thunderbird 42 UIT DE PIONIERSTIJD Peugeot Type C (1903) 46 REPORTAGE Nationaal Veteraan Treffen 54 REPORTAGE Balhoofdplaatjesverzamelaar Gerrit Kan 58 REPORTAGE Moto Retro Wieze 60 REPORTAGE Demm 66 REPORTAGE Leo Steenks 78 REPORTAGE Historie leren motorjack 84 REPORTAGE Bimota SB2 90 REPORTAGE Dirt Track Lelystad 42 Masters of mud Het is puur toeval dat ik alweer over het verenigd Koninkrijk begin. Amper twee nummers geleden rolde ik – net als nu – van de veerboot tussen Engeland en het vasteland. Toen was het van de befaamde Isle of Man, dit keer heb ik de Borderlands Trail van de TET-route achter de rug. Voor wie niet bekend is met het fenomeen TET (Trans Euro Trail): deze Europese route over openbare wegen gaat waar mogelijk offroad. Een kwart van de route voerde mijn motormaatje Bart en ik door blubber, weilanden en bossen. De route voert vreemd genoeg ook regelmatig over het erf van een boerderij. Het voelt ongemakkelijk om ‘in te breken’ in iemands privédomein, maar het mag blijkbaar. Toch keken we iedere keer met de nodige argwaan om ons heen.Waar bleven die gevaarlijke waakhond en zijn woedende baasje? Het antwoord? Die kwamen niet.Wel vriendelijk groetende agrariërs die er geen centje pijn van leken te hebben dat er twee bemodderde motoren en mannen over hun erf reden. Het is het verhaal van Groot Brittannië; waar je ook komt benadert iedereen je plezierig. Zelfs de allerlaatste persoon die we in Engeland spreken, de douanier in Newcastle, knoopt een vriendelijk gesprek aan als hij onze modderbruine motoren ziet. Natuurlijk begint hij over zijn motorverleden. Iedereen in Engeland begint daarover, iedere man of vrouw is er motorgek. Dus vertelt de douanier enthousiast over zijn Yamaha DT250 waarmee hij vroeger ook aan ‘green laning’ deed. Waar het mij in Engeland niet modderig genoeg kan zijn, mag het in Woerden altijd stoffig zijn. Helaas trof het Nationaal Veteraan Treffen voor de tweede keer op rij typisch ‘Engels weer.’ Terwijl iedereen er net zo aardig, motorgek en enthousiast is als Britse douaniers. Gelukkig verpestte de regen het evenement niet, maar je verlangt automatisch wel weer eens naar een vol veld klassiekers geflankeerd door zonovergoten bomen in herfstkleuren. Een verslag van het Nationaal Veteraan Treffen begint op pagina 46. Het is mooi om te zien dat eigenaren van de meest exotische klassiekers zich niet door een paar regendruppels laten weerhouden om naar Woerden te gaan. Ooit gebouwd om te rijden, vervullen de motoren decennia later nog altijd hetzelfde doel. Dat geldt voor meer motoren in dit nummer.Wat te denken van de Triumph Thunderbird uit 1957 (pagina 36) met 160.000 kilometer op de teller. Of de Bimota SB2 (pagina 84) – waarvan er slechts 140 bestaan – die na een nauwgezette restauratie weer de nodige kilometers maakt. Al zijn dat – de eerlijkheid gebiedt het te zeggen – wel alleen zonnige. Ad van de Wiel 5 INHOUD