Het Motorrijwiel 177

De aankondiging van een V8-racer is in 1954 verrassend wereldnieuws, te meer omdat de race- motoren waarmee Guzzi tussen 1952 en 1956 de grootste successen behaalt relatief eenvoudige eencilinders zijn op basis van de in 1926 ontwor- pen kwartliter-eencilinder-racemotor met enkele bovenliggende nokkenas. Deze kwartliter evolueert uiteindelijk tot de Gambalunghino (1949-1951). Tijdens diens heerschappij werden tussen 1926 en 1952 niet minder dan drie wereldtitels, 28 Ita- liaanse en twintig nationale kampioenstitels, zes Tourist Trophy-zeges (Isle of Man) en ongeveer 1.500 overwinningen in binnen- en buitenlandse races veroverd! Na de wereldtitels van Bruno Ruffo in 1949 en 1951 en Lorenzetti in 1952 in de kwartliterklasse zet Guzzi zijn zinnen op de 350cc-klasse. Het boort de succesvolle kwartliter op tot 320 cc alvorens een totaal nieuwe 350 te ontwikkelen. Met dit superka- non behalen Fergus Anderson, Bill Lomas en Keith Campbell tussen 1953 en 1957 niet minder dan vijf wereldkampioenschappen. Daarbij winnen ze 24 van de 35 Grand Prix-wedstrijden. Guzzi’s sleutel tot succes berust in die tijd op een bescheiden vermogen van 38 pk in combinatie met een hoog motorkoppel, een laag gewicht en een uitstekende wegligging. Daarbij zorgt de in eigen windtunnel ontwikkelde volle stroomlijnkuip voor een haast perfect frontaal oppervlak. Daardoor klieft de 108 kilo lichte machine als geen andere door de rijwind. Het maakt deze drieënhalven superieur aan die van het Engelse Norton en AJS, de Duitse DKW-driepit- ters en zelfs de Italiaanse Gilera-viercilinders. Als afsluiter van Guzzi’s eeuwfeestjaar brengen we het verhaal van de ongeëvenaarde V8. Dit technische neusje van de zalm was en is uniek. In het verleden noch in het heden durfde geen enkele constructeur het aan een tech- nisch hoogstandje van een dergelijk kaliber te verwezenlijken. Maar ja, niet elke fabrikant kon bogen op een geniale ontwerper als Giulio Cesare Carcano. |Tekst: Rik van Eyken; Foto’s: archief, Maurice Büla Collection, Motociclismo| GUZZI’S MAGISTRALE MEESTERWERK Fabrieksfoto’s uit 1955 tonen hoe compact de machine is. Het imposante blok is een soort kubus van 48 bij 50 bij 50 centimeter en weegt droog 53 kilo. 68 REPORTAGE MOTO GUZZI V8 (1955-1957)