Het Motorrijwiel 177

TERUG IN DE In het najaar van 2021 kon het weer eens, een klassiek race-evenement, en wel op een heel symbolische plek: het circuit Autodromo Internazionale Enzo e Dino Ferrari in Imola, dat het decor vormde voor de 200 Mijl van Imola-revival. We gingen voor even terug in de (race)tijd. | Tekst en foto’s: Klaus Nennewitz en Johan de Vries | De realisatie van een droom Imola ligt in het hart van de Italiaanse ‘Motor- valley’ van Emilia Romagna, halverwege tussen Bologna en Rimini. Midden in de stad ligt het circuit Autodromo Internazionale Enzo e Dino Ferrari. Enzo Ferrari droomde in 1948 al van een soort Italiaanse Nürburgring: korter, maar even- eens met flinke hoogteverschillen. In 1950 werd gestart met de bouw van het circuit en werd de lay- out neergelegd zoals we die in principe vandaag de dag nog kennen. In 1980 deed de Formule 1 het circuit voor het eerst aan en werd er de Grote Prijs van San Marino verreden. Treurige bekendheid kreeg het circuit toen op 1 mei 1994 Ayrton Senna, een van de meest begaafde Formule-1-coureurs, dodelijk verongelukte in de eerste bocht, de Tamburello. Om de veiligheid te vergroten, zijn er daarna wat wijzigingen aan het circuit doorge- voerd en chicanes aangebracht, waardoor de baan tegenwoordig 4,9 kilometer lang is, 21 bochten telt en een hoogteverschil van ongeveer 33 meter kent. Belangrijk voor de bouw van het circuit was Checco Costa, een agrarisch ingenieur en een echte motorfan, die als voorzitter van de lokale Iets nieuwer spul in de vorm van een Ducati Desmosedici-MotoGP-racer van Capirossi. Als die wordt gestart, moet je de oortjes even dichtdrukken… REPORTAGE 200 MIJL VAN IMOLA-REVIVAL