Het Motorrijwiel 175

16 90 30 62 10 RIJ-INDRUK Honda CB92 Benly Super Sport 16 REPORTAGE MZ na de Wende 22 REPORTAGE Ivory Calthorpe 28 HET ZWARTE GAT Hans Spaan 30 REPORTAGE Flanders Field Race – Vintage Festival 34 STUDIO Moto Parilla 175 Supersport 42 PRAKTIJK Zadel bekleden 52 REPORTAGE DKW KS1 62 HELDEN VAN TOEN Kees van der Ven 70 REPORTAGE De Indian Big Chief van Heinz 78 IN MEMORIAM Reinhold Roth, Paul Smart, Yvon Duhamel en Kees van der Kruijs 80 REPORTAGE De route der zes omlopen 90 REPORTAGE Kawasaki Zephyr 1100 98 NIEUWJAARSPUZZEL OPSTARTEN “Met de paplepel ingegoten” is een uitdrukking die iedereen kent. Mijn liefde voor motoren is mij door mijn vader met de bekende paplepel ingegoten. Mijn moeder had die toegediende ‘pap’ overigens het liefst weer mijn maag uitgepompt, omdat het in haar bezorgde ogen puur vergif was. Tevergeefs, het zaadje is succesvol vroeg geplant en later tot bloei gekomen. In het hoofd van mijn nu 88-jarige vader maken steeds meer stekkertjes slecht contact. Zelf heeft hij het over “de bliksem die in mijn kop is ingeslagen”. Eigen- lijk verwoordt dat iets heel tragisch op een verdraaid mooie manier, want het is pure tragiek als steeds meer herinneringen oplossen in mist. Tussen alle mistflar- den door zijn er gelukkig zaken die wel goed zijn blij- ven hangen. Motorsport bijvoorbeeld. Niet het huidige MotoGP-geweld overigens – daarbij denkt mijn vader dat Valentino Rossi nog altijd wint…– maar wel de ‘good old days’. Een 88-jarige heeft Norton Manxen zien winnen, knetterende tweetakten zien komen en de viertakten weer hun entree zien maken. Die heeft machines van 50, 80, 125, 250, 350, 500 en 750 cc gezien. Dat maakt een blijvende indruk. Er gaat nog altijd wel eens wat mis – zo was Wil Hartog laatst bollenkweker in plaats van grasdroger – maar er gaat ook veel goed als het om oude racetoppers gaat. Het is ook bijna onmogelijk om herinne- ringen te verliezen aan mannen die in het Continental Circus elke week voor spektakel zorgden. Mannen die door het gevaarlijke coureursbestaan uitgroeiden tot een soort van helden. Die kerels zitten zelfs nog altijd in het mistige hoofd van mijn vader gebeiteld. Zeker de vaderlandse toppers van weleer. Het zijn dezelfde mannen die we vanaf dit nummer aan het woord laten. Hoe hebben zij hun overgang van halfgod naar sterveling van vlees en bloed verteerd? Doken ze diep onder in het beruchte zwarte gat van de topsporter? Dit keer komt de nuchtere Noord-Hollander Hans Spaan aan bod. Ooit op een voet- stuk gehesen vanwege zijn TT-winst en nu gewoon in een stofjas aan het werk als tuner. Mijn vader vond het interview met Wil Hartog alvast prachtig.“Ik heb het helemaal van A tot Z uitgele- zen”, vertrouwde hij me trots toe. Mooi, zo’n compliment. Jammer dat ik uitgerekend de Witte Reus nog nooit heb gesproken… Ad van de Wiel 34 5 INHOUD