Het Motorrijwiel - 174

Taaie tachtiger Nadat MotoGP-coureur Fabio Quartararo tijdens de Grand Prix van Catalonië begin juni verzuimde de pits binnen te komen om zijn opengeritste pak weer te sluiten, werd de Fransman voor de voeten geworpen niet juist te hebben gehandeld. Op social media verscheen vervolgens een post als een open- baring.“Als je verwacht dat een GP-coureur altijd ‘het juiste’ doet, dan snap je niets van ‘strebers’. Ze worden gedreven door een obsessie, zijn slechts gericht op zichzelf, zijn genadeloos en het zijn gewoon fantastische harteloze rotzakken.Winnen brengt geen vreugde, het is slechts de opluchting dat je niet hebt verloren.”Was getekend Phil Read. Het was Phil junior, maar zijn oude vader zou het kunnen hebben gezegd, omdat hij er zich ongetwij- feld in zou hebben herkend. In juli kwam Phil Read in het nieuws omdat hij was opgenomen als prostaatkankerpatiënt. Eerder dit jaar verbleef een ernstig verzwakte Read ook al in het ziekenhuis vanwege de longziekte COPD ten gevolge van een Covid-besmetting. In juni werd de taaie tachtiger ontslagen uit het ziekenhuis. Ook een groot kampioen als Read bleek niet onaantastbaar, iets wat al eerder duidelijk werd na zakelijke tegenslagen, relationele problemen en het overlijden van zijn tweede vrouw Madeleine. Reads grote prestaties en de onuitwisbare invloed die hij heeft gehad op de motorsport blijven echter overeind. Hij was verantwoordelijk voor de eerste vijf wereldtitels van Yamaha en de laatste twee van MV Agusta. Hij was in 1964 ook de eerste coureur die op een tweetaktmachine de 250cc-wereldtitel veroverde en de eerste die wereldkampioen werd in de 125cc, de 250cc én de 500cc. De enige rijder die deze prestatie wist te evenaren, was Valentino Rossi. Read was in 1974 ook de laatste coureur die op een viertakt ‘s werelds beste was in de halveli- terklasse. Nooit te beroerd om de aandacht op te eisen, was Read ook de eerste coureur die de pad- dock binnenreed in een Rolls-Royce.“Die was toen goedkoop als je het vergeleek met een Mercedes. En het viel op”, grinnikte hij, gevraagd naar die keus. Over opvallen gesproken: dat deed hij ook door over zijn leren raceoverall een bontjas aan te trekken. Een twijfelachtig ‘fashion statement’, maar interessant genoeg voor de fotografen. Op een ansichtkaart Ondanks zijn indrukwekkende CV met zeven wereldtitels, 52 Grand Prix-overwinningen en 121 podiums bezat Read ook de gave om met gepeperde en ongenuanceerde uitspraken mensen van zich te vervreemden. Hij had echter ook een andere kant. Zonder het hem te vertellen, boekte Read na het drama in Monza in 1973, waarbij Jarno Saarinen en Renzo Pasolini om het leven kwamen, een vlucht naar huis voor Chas Mortimer. De koninklijk onderscheiden Read verdiende van- wege zijn erelijst groot respect en veel waardering, de mens Read was – en is – iemand om van te houden, maar ook om een hartgrondige hekel aan te krijgen. Phil Read werd de ‘Prince of Speed’ genoemd. Hoewel zijn clea- ne, ontspannen stijl nauwelijks snelheid impliceerde, behoort Read tot de grootste en meest succesvolle coureurs ooit. De nu 82-jarige Read is een man die de racegeschiedenis in ging als iemand die dingen voor het eerst en voor het laatst deed. Read was een coureur om van te houden en om te bewonderen, maar was ook een mens die de controverse nooit schuwde. | Tekst: Frank Weeink; Foto’s: FIM/Maurice Büla | Phil Read Op 35-jarige leeftijd verdedigde Phil Read in 1974 zijn 500cc-wereldtitel met succes. Het was Reads zevende wereldtitel en MV’s laatste. HELDEN van toen 60