Het Motorrijwiel - 174

Riet, een ‘collega’ van Anna, en een soldaat uit de Eerste Wereldoorlog zijn de re- enactors. zeer groot tekort aan helpende handen.” In Engeland werden rond die tijd de eerste opleidingen voor verpleegsters opgericht. Daar kregen ze heel strikte regels opgelegd om hen te beschermen tegen de gruwelijke taferelen die ze aan het front zouden tegenkomen. Zo mochten ze nooit een persoonlijke band opbouwen met soldaten en moesten ze soldaten aanspreken met hun persoonlijke nummer. Ze mochten ook nooit op het bed gaan zitten bij de soldaten. Ze moesten afstand houden om zo emotioneel zelf niet te zwaar te moeten afzien. Overal in het land kwamen vrouwen die interesse hadden in de verpleging spontaan hun hulp aanbieden in de veldhospitalen, terwijl anderen hielpen in de gaarkeukens of bij het maken van munitie. Dienstmeid bij de koning Anna was de dochter van een rijke notaris uit Mannekensvere en wilde ook helpen in de verple- ging, maar haar vader wist een plaatsje te versieren in de koninklijke villa in De Panne. Koning Albert verbleef daar en bleef steeds in contact met de soldaten in de loopgraven. Anna werd daar dienst- meid en in haar vrije momenten trachtte ze in het veldhospitaal bij te springen. Met een ondeugende twinkeling in haar ogen vervolgt Riet haar verhaal.“De Vlaamse hulp- ver- pleegsters waren zéér geliefd bij de soldaten, omdat zij veel liefdevoller omgingen met de gewonde Mooi stilleven, met kasteel Sint-Flora op de achtergrond. Nick moest even knutselen aan de BSA. Rijdersbriefing voor vertrek door Jurgen en Hans Devos. Monument bij de Dodengang-loopgraven. Lunchstop in Houtum. Prachtig gerestaureerde Ariel. 45